La Palma is het laatste eiland dat we aandoen. Hier verblijven we acht dagen in Hacienda San Jorge, een mooi en groot resort met een tropische tuin met vogels. Het ligt direct aan zee en is een prima uitvalsbasis voor leuke tochten.

Vandaag verlaten we de Parador de la Gomera. Na een heerlijk ontbijt rijden we naar de haven waar we de auto inleveren en na geruime tijd wachten inschepen op de veerboot van Fred Olsen. Al snel zien we de Parador en het eiland La Gomera steeds kleiner worden.

We drinken koffie binnen en doen een paar potjes Yatzee en gaan daarna op het zonnige, maar winderige achterdek zitten. Er zijn nauwelijks stormvogels te zien en al helemaal geen dolfijnen. El Teide blijft bijna de gehele tocht de horizon domineren, zelfs als we al bijna op La Palma zijn. Op het eiland aangekomen vinden we vrij snel Hacienda San Jorge in Los Cancajos, waar we inchecken en de rest van de middag lekker zonnen, lezen en luieren aan de rand van het mooie en grote zwembad.

De tuin is prachtig, het zwembad groot en het appartement is ruim. De kamers zijn lang niet zo mooi als bij de Parador, maar we hebben nu geen last van een krakende houten vloer. Vooral de badkamer legt het af tegen die van de Parador, maar kan er eigenlijk goed mee door.
We bestellen bij de poolbar wat te eten en te drinken, maar krijgen rond 18.00 uur allebei weer vreselijke dorst. Dus gaan we weer naar de bar waar we allebei twee Schweppes achterover slaan. We hebben weer een leuk momentje als de ober vraagt "limon?" en ik vraag welke smaken er nog meer zijn. Het blijkt dat er alleen limon is, dus waarom vraagt hij dat eigenlijk?
Om 20.30 uur gaan we wat eten in restaurant Tiuna in de buurt van het hotel. Daarna nog lekker gewandeld langs de boulevard, geld gepind, thee gedronken en om 23.00 gaan bij mij de luikjes dicht.

We gaan eerst bij het bezoekerscentrum langs van het Nationaal Park Caldera de la Taburiente in El Paso, waar we vooral wijzer worden over de natuur en het ontstaan van het eiland.

Het eerste plan om van Tazacorte naar Mirador El Time te lopen, laten we varen na oponthoud door het inkopen doen en het maken van een omweg door verkeerd te rijden. We besluiten richting Tijarafia aan de westkust te rijden om daar te gaan wandelen. Onderweg ernaartoe passeren we de Mirador del Time

Als we de Mirador El Time passeren zet ik de auto op de parkeerplaats en gaan we eerst cappuccino drinken. Daar is Gina geen tegenstander van en al snel zitten we lekker in de zon op het terras.

De bediening op het terras is nogal nors, maar de cappuccino smaakt net zo lekker als het eruit ziet. We checken nog even het wandelboekje van La Palma om een wandeling te selecteren en gaan na een klein half uur op pad.

We rijden naar Cruz de Llanos boven El Pinar, een hoog tegen de bergen gelegen negorij. We parkeren de auto; natuurlijk eerst verkeerd en wel op privéterrein, maar tegen 13.00 uur staat de auto op een legale plek en zetten we de eerste stappen richting Torre El Time, een uitzichtpunt op ruim een uur lopen.

Het boekje geeft een prima beschrijving en na de eerder genoemde tijd staan we bij het uitzichtpunt, gadegeslagen door de brandwacht in de brandtoren, de enige persoon die we onderweg zijn tegengekomen.

We zijn uiteindelijk pas om kwart voor zes thuis, omdat we bij de Mirador El Time nogmaals aanleggen, nu voor een stokbroodje. We lezen nog een kleine twee uur bij het zwembad en gaan pas na half negen op zoek naar een eettentje. We komen terecht bij een crêperie, waar we allebei een pannenkoek eten. Terwijl we nog aan het eten zijn en onze drankjes nog onaangeroerd, gaat de eigenaar de boel al inpakken. Best gezellig dus ......! Maar het is in ieder geval goedkoop. Voor nog geen
10 euro hebben we onze buiken gevuld en gaan we terug naar de kamer. Hier lezen en internetten we nog wat en rond 23.00 uur overvalt de slaap ons allebei.

Vandaag gaan we naar de vulkanen rond Fuencaliente. We staan eerder op om in de middag nog bij het zwembad te kunnen zitten. We staan voor tien uur al voor de poort bij het bezoekerscentrum van de vulkaan San Antonio in Fuencaliente, ook wel Los Canarios genoemd. We kopen een kaartje en gaan eerst langs de kraterrand naar het uitzichtpunt.

Als Gina zegt dat het volgens haar niet zo hard waait als op Tenerife, worden we bijna van de rand geblazen. We moeten er erg om lachen.

Het is zonnig weer, maar door de wind wat fris, vandaar dat Gina mijn vest leent. In de diepte zien we de Teneguia, de vulkaan die ontstond door de recente uitbarsting van 1971.

Na wat selfies en een fotosessie bekijken we het bezoekerscentrum en drinken daar een heerlijke kop cappuccino.

De middag brengen we door aan het zwembad na eerst een kop soep te hebben gemaakt.
's Avonds in restaurant Lagar gegeten. Een leuke tent, een lekker bord kabeljauw met Canarische saus en een heerlijk yoghurtijsje met bananenjam na.

Vandaag wisselt om allerlei redenen het plan steeds. Eerst is het doel de Roque de los Muchasos, daarna de Mirador de Cumbrecita en tenslotte El Pilar op het midden van het eiland.

Bij het bezoekerscentrum horen we dat je voor de Mirador de Cumbrecita vooraf moet reserveren. Dan passen we ons plan aan en besluiten te gaan wandelen bij El Pilar, niet ver daar vandaan.

Onderweg passeren we nog een paar uitkijkpunten en maken foto 's, o.a. van een best wel makke Raaf

Er zijn onderweg mooie laurierbossen, Canarische Bonte Zandoogjes en heel veel grote insecten.

We lopen een deel van de GR131. We wandelen 2,5 uur en vinden het dan wel weer genoeg.

El Pilar, een druk bezochte picknickplaats.

Om 14.30 uur zitten we onder de parasol. Gina zegt nog steeds per ongeluk paracetamol overigens.
Voor het diner kiezen we nu voor een Thais restaurant een stukje verderop. Geen verkeerde keuze. Twee loempia 's vooraf, sweet & souer voor Gina en kip met gember voor mij en yoghurt/tiramisu na. Voor nog geen 25 euro is het geen geld en het smaakt voortreffelijk.

Vandaag hebben we een boottochtje besproken vanuit Tazacorte aan de westkust. Het is een sunsettour, dus we hebben de tijd. De ochtend en het begin van de middag brengen we door bij het zwembad en ook nemen we kort een kijkje op het strand aan de Atlantische Oceaan.

De sunsettour die we hebben geboekt, blijkt een goede keuze te zijn. Mooi weer, niet te veel deining en een prachtige zonsondergang.

We checken om half vijf in, nemen nog een ijsje en hebben vanaf het terras al zicht op de Bussard, een oude, maar goed onderhouden vissersboot waarmee de tocht gemaakt wordt. Om vijf uur luidt de scheepsbel, het sein dat we aan boord mogen. Om half zes varen we uit. Het gezelschap bestaat uit acht Duitsers, twee Oostenrijkers en onszelf. De voertaal wordt dus Duits.

Onze gastheer, Matthias, blijkt ook een Duitser te zijn, die echter al jaren in La Palma woont. We varen eerst langs de kust naar het noorden. Onderweg vertelt Matthias honderduit en krijgen we wat drankjes.

Het is gezellig tijdens het diner en vooral de Canarische aardappeltjes met zeezout bevallen ons goed.

Zodra we wat verder van land zijn zie ik talrijke Kuhls Stormvogels. Die moeten we in de gaten houden, want als we deze vogels zien vissen, dan zijn er vast dolfijnen in de buurt. Na het diner draait de boot plotseling verder richting zee en zien we een grote groep stormvogels die kennelijk op vis zijn gestuit. Dichterbij gekomen zien we plotseling dolfijnen opduiken, dus de missie is geslaagd.

Na 21.00 uur zakt de zon steeds meer richting einder en kleurt de lucht geel-rood. Om half tien liggen we weer in de haven en kunnen we terugkijken op een erg leuke tocht en prachtig weer. Het terugrijden over de donkere en bochtige weg is geen sinecure, maar gelukkig komen we heelhuids thuis.

Vandaag gaan we naar Roque de Los Muchasos, het hoogste punt van La Palma en dus staan we bijtijds op. Even na negen uur rijden we weg en ondanks wat kleine omweggetjes vinden we uiteindelijk de 36 kilometer lange toegangsweg omhoog. De Roque ligt op 2426 meter hoogte, dus het is behoorlijk stijgen, meer dan we ooit in Oostenrijk of Zwitserland deden op 1 dag. Daar begonnen we altijd al op hoogte. We doen er ruim een uur over om boven te komen en zijn inmiddels boven de wolken gekomen. Het is aangenaam van temperatuur en de zon schijnt.

We willen eerst nog wat wandelen, maar het kale landschap nodigt ons niet echt uit. We besluiten af te dalen naar het noordwesten van het eiland en gelijk een rondje te maken met de klok mee. Bij een authentiek restaurantje is heerlijke cappuccino, dus die laten we niet aan ons voorbijgaan.

De terugreis valt wat tegen, want het is behoorlijk bewolkt in het noorden, waar we nog wel wat drakenbomen zien. Als we half drie weer in Cancajos arriveren, zijn we het allebei goed zat. Helaas schijnt de zon hier ook niet. 's Avonds gaan we voor de tweede maal eten bij de Thai. Natuurlijk weer de loempia 's vooraf, daarna delen we een portie sisling hot pan en nasi. Op weeronline staan verontrustende berichten ove het weer op zaterdag, dus we zijn benieuwd.

We staan wat later op en als ik uit het raam kijk, zie ik wolken boven zee en een blauwe lucht boven de bergen, een beeld wat normaal gesproken andersom is. We ontbijten lekker buiten bij het restaurant en omdat de zon niet schijnt besluiten we te gaan wandelen bij El Pilar, waar we al eerder waren. Uiteindelijk belanden we echter in Los Llanos, omdat het weer roet in het eten gooit.

We rijden de toegangsweg in en zowaar schijnt de zon. Ik stop voor een paar foto 's en even later staan we op de parkeerplaats van El Pilar en doen onze wandelschoenen aan. Als we de weg oversteken om het wandelpad te zoeken, gaat het plotseling onweren. We dralen wat, kijken wat rond op de campingplaats, maar het gedonder wordt alleen maar erger en nu gaat het ook nog regenen. We stappen weer in de auto en besluiten dan eerst maar op zoek te gaan naar een bak koffie.

We belanden in Los Llanos de Aridane, waar we de auto in een parkeergarage zetten en eerst het stadje bekijken. Het centrum is best leuk en na een rondje te hebben gelopen, gaan we op zoek naar een café, want het begint nu ook hier te regenen.

We komen in een soort huiskamer terecht op de eerste verdieping van het restaurantje en bestellen twee cappuccino. Die smaken ons goed. Daarna besluiten we naar de boerenmarkt van Villa de Mazo te rijden en de wandeling uit te stellen tot morgen. Het boerenmarktje is klein, maar ze verkopen er wel heerlijke bananenchips, waarvan we twee zakjes kopen. Het blijft alsmaar regenen, dus gaan we terug naar het resort en vermaken ons met lezen en eten 's avonds nogmaals bij de Thai.

Een groot deel van de nacht regent en onweert het. We kunnen slecht slapen en zitten rond drie uur allebei klaarwakker op de bank. Voordeel: de internetverbinding is dan best goed. We staan ietsje later op, maar zitten om negen uur toch in de eetzaal. Na het ontbijt besluiten we toch maar te gaan wandelen en rijden naar El Pilar, waar we gisteren vanwege het onweer zijn omgekeerd. We rijden deels door de mist omhoog, maar op de parkeerplaats schijnt de zon. We lopen een route om de vulkaan Birigoyo.

We zijn bijna drie uur onderweg, missen het pad naar de top van de Birigoyo, want dat staat nergens aangegeven. De route is erg mooi en we hebben zon. Wat moet je nog meer?

Vlakbij de picknickplaats van El Pilar zien we nog verschillende vlinders, waaronder vuurvlinders en blauwtjes. ´s Middags zitten we weer bij het zwembad in Los Cancajos en ´s avonds eten we lekker op het terras van een chinees restaurant.

Vandaag is onze laatste vakantiedag, maar vliegen pasom 20.00 uur. Het is prachtig weer, dus gaan we na het ontbijt en het inpakken van de koffers naar het zwembad, waar we ons met lezen goed vermaken. Tegen twaalf uur brengen we de koffers naar de bagageruimte, maar uitchecken doen we pas rond vier uur nadat we in de fitnessruimte hebben gedoucht. Na enig zoeken vinden we op het vliegveld de parking van de huurauto 's en dan hebben we nog bijna drie en half uur voordat het vliegtuig gaat. We eten wat, kaarten een paar potjes en kunnen op tijd boarden. Na een vier uur durende vlucht met enige turbulentie staan we om half twee bij de band om de koffers op te halen. Tegen half drie 's nachts zijn we thuis van een heerlijke vakantie. Misschien niet zo avontuurlijk deze keer ala voorgaande jaren, maar we hebben toch weer leuke dingen gezien, voor ons nieuwe eilanden bezocht, lekker gerelaxed en veel van de zon genoten.